هیچ کی خبر از دله زار من نداره


شب که میشه چشمای من ابر بهاره



خالی و صوت و کور این کلبه ی قلبم


من تک و تنهام رو زمین تاریک و سردم



صدای دلگیره منو هیچ کسی نشنید


هر کی که اشکامو میدید بهم میخندید



بدون اون این دله من از پا در اومد


هر چی که گفتم تا بیاد اما نیومد



آخ که دلم شکسته و بدجوری خستست


هر چی دره به روی من همیشه بستست



من که پوسیدم توی این همه غریبی


کاش کی می شد بیایو دستامو بگیری

نظرات شما عزیزان:

نگار

ساعت15:25---24 تير 1390

راستی من لینکت کردم ولی این سیستم

هوشمندمنولینک نکرد

نگار

ساعت15:11---24 تير 1390

[وب سایت]

سلااااام

مرسی که سرزدی باتبادل موافقم

منوباشکلات بلینک میسی

منتظرم باااااای

logaft

ساعت18:08---23 تير 1390

[وب سایت]

و اگر خدا در دلهای شکسته جای دارد...
چرا بر دستان کسی که بارها دلم را شکست بوسه نزنم...؟
....................................
اینم در جواب کامنتی که برام گذاشتی...
تموم زندگیه من...1000تا ریشه زندگی من به پای این عشق زنده س...
اگه تا الان به هر موفقیتی رسیدم به پای این عشقه...
چطور توقع داری راحت فراموشش کنم...؟
..............
شعرتم خیلی قشنگ بود...مرسی که بهم س زدی...

HATE

ساعت12:53---23 تير 1390

[وب سایت]

سلام
آرمان جون
خوبی؟؟
ببین بهت سر زدم بعد نگی نامردم و...

خیلی شعر قشنگی بود
موفق باشی

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: